بررسی دقت شبکه مبنا مجازی (VRS) برای شبکه ای به فاصله میانگین 115 کیلومتری abstract
با پیشرفت تکنولوژی در تعیین موقعیت آنی (RTK) و مزایای فراوانی که موقعیت یابی و ناوبری ماهواره ای دارد، استفاده از سامانه تعیین موقعیت جهانی (GPS) برای مکان یابی دقیق در سراسر جهان در جهت امور ناوبری و اهداف نقشه برداری ، به امری اجتناب ناپذیر و ضروری در این حوضه تبدیل گردیده است . با استفاده از تکنولوژی تعیین موقعیت آنی (RTK) می توانیم به دقت کمتر از سانتیمتر دست یابیم . در واقع ، در این روش در فواصل کم، تعیین موقعیت با اطمینان بالای صورت می گیرد . اما این دقت با افزایش فاصله بین گیرنده با ایستگاه های مرجع در مناطق وسیع ، کاهش می یابد. در واقع می توان گفت که با افزایش فاصله بین گیرنده متحرک و ایستگاه مرجع ، خطای سیستماتیک افزایش یافته و در نتیجه میزان تصحیحات ارسالی را هم تحت تأثیر قرار می دهد ، به همین علت نمی توان از این روش در فواصل بیش از 10km مورد استفاده قرار گیرد . زیرا باعث افزایش هزینه انجام عملیات در تعیین موقعیت آنی می گردد ، که در اغلب مواقع می توان گفت عملیات نقشه برداری با این رویکرد مقرون به صرفه نمی باشد . بدین منظور برای کاهش تعداد ایستگاه های مرجع در یک منطقه وسیع ، بین ایستگاه های مرجع و گیرنده سیار ،
ایستگاه مرجع مجازی ایجاد می گردد . در واقع با ایجاد تکنولوژی
ایستگاه مرجع مجازی ،طول مبنا بین ایستگاه مرجع و کاربر کاهش یافته و این عمل باعث کاهش و یا حذف خطای سیستماتیک بین آن دو می گردد و تعیین موقعیت کاربر با دقت بالای صورت می گیرد . در این تحقیق به بررسی شبکه ایستگاه های مبنا با توجه به داده مشاهدات ایستگاه شمال کشور در فاصله 115 کیلومتری می پردازیم ، جهت طراحی شبکه مبنای ،که وابسته به
ایستگاه مرجع مجازی بوده، شبکه ای که با توجه به آن با دقت بالا بتوانیم تعیین موقعیت کاربر نماییم . نتایجی که از این پژوهش بدست آمده نشان می دهد که شبکه متقارن با فواصل میانگین 115 کیلومتری بهترین دقت را ارائه می دهد که می توان استفاده از ایستگاه های مجازی را در این محدوده تعیین نمود.