مطالعه رابطه کیفیت سود و نقدشوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

موضوع پرهزینه بودن ضعف کیفیت سود از دیرباز مورد علاقه و مناقشه دانشگاهیان و متخصصان حوزه مالی بوده است، عدم تقارن اطلاعاتی منبعث از ضعف کیفیت سود می تواند به افزایش خطر گزینش نادرست برای بازارسازها منجر شود که کاهش نقدشوندگی و افزایش هزینه سرمایه را در پی خواهد داشت. هدف از پژوهش حاضر فراهم آوردن شواهدی در جهت روشن ساختن رابطه ی بین کیفیت سود و نقد شوندگی سهام و همچنین ارزیابی تاثیر کیفیت سود بر نقد شوندگی سهام می باشد. پژوهش حاضر از جهت هدف از نوع کاربردی است، از جهت نحوه اجراء توصیفی – پیمایشی و از جهت نوع طرح پژوهش، پژوهش حاضر از نوع پژوهش به همبستگی و پس رویدادی است. شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره پنج ساله از سال 1389 الی 1393 به عنوان نمونه پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. برای محاسبه کیفیت سود الگوی کیفیت سود دیچو و الگوی کیفیت لویز استفاده شده است و همچنین در جهت سنجش میزان نقد شوندگی سهام از سه متغیر نقدشوندگی استفاده شده است که عبارتند از: درصد سهام شناور آزاد،تعداد روزهای معاملاتی و زمان انتظار معامله.در ادامه به تحلیل داده های گردآوری شده پرداخته شده است و با توجه به نتایج آزمون های پیش فرض نرمال بودن، آزمون های ناپارامتری ،مناسب داده های تحقیق تشخیص داده شده است. بنابراین از آزمون اسپیرمن و ویلکاکسون استفاده گردید.آزمون های فوق برای سه متغیر نقدشوندگی در مقابل دو الگوی کیفیت سود لویز به طور جداگانه انجام شد.آزمونهای شش گانه بالا همسو با هم به رد فرضیه اصلی تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین کیفیت سود و نقد شوندگی سهام منتج گردید.

Keywords:

کیفیت سود , نقدشوندگی سهام , سهام شناور آزاد , آزمون ویلکاکسون , عدم تقارن اطلاعات