بررسی شیوع آلودگی به انگل های مشترک انسان و دام (کیست هیداتید ، ترماتودهای کبدی و سارکوسیستیس) در دامهای کشتار شده در کشتارگاه صنعتی همدان در سال 1388
Publish place: Clinical Journal of Avicenna، Vol: 17، Issue: 3
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 673
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-17-3_001
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
Abstract:
مقدمه و هد ف : بیماریهای انگلی مشترک انسان و دام طیف وسیعی از بیماریهای زئونوز را شامل می شوند که از مهم ترین آنهامی توان کیست هیداتید، ترماتودهای کبدی و سارکوسیستیس را نام برد که از نظر بهداشتی و اقتصادی حائز اهمیت فراوانمی باشند. هدف این مطالعه بررسی شیوع آلودگی انگل های فوق در دامهای کشتار شده در کشتارگاه صنعتی همدان ، تعیینوضعیت اپیدمیولوژیک این انگل ها در منطقه و برآورد بار مشکل از نظر بهداشت و سلامت انسان می باشد.روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی مقطعی با ن مونه برداری ساده بر روی 3500 راس دام کشتار شده شامل 2590 راسگوسفند ، 420 راس گاو و 490 راس بز با استفاده از روش مشاهده ماکروسکوپی و میکروسکوپی (در موارد مشکوکسارکوسیستیس) و پرسشنامه ، انجام گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و توسط آمار توصیفی و آزمون مجذور کای صورت پذیرفت. نتایج: در این مطالعه شیوع آلودگی به کیست هیداتید 12/3%، فاسیولا 4/9%، دیکروسلیوم دندریتیکوم 6/5% و سارکوسیستیس 5/5% بدست آمد . بیشترین میزان آلودگی به کیست هیداتید و فاسیولا در گاو ( به ترتیب 16/2% و 9/5%) و بیشترین میزان آلودگی به دیکروسلیوم دندریتیکوم و سارکوسیستیس در گوسفند ( 6/9%) تعیین گردید. آلودگی ریه به کیست هیداتید (41/2%) بیش از آلودگی کبد (36/6%) و آلودگی همزمان کبد وریه (22/2%) بدست آمد. همچنین آلودگی به کیست های ماکروسکوپی سارکوسیستیس در گاو مشاهده نگردید. در این مطالعه شیوع آلودگی در دامهای مسن تر نیز بیش از دامهای جوانتر بود (P<0/05).نتیجه نهایی : این مطالعه نشان می دهد که شیوع آلودگی به انگلهای فوق نسبتا بالا می باشد که این مسئله علاوه بر تحمیلزیانهای اقتصادی ناشی از تلفات دام و ضبط لاشه یا اندامه ای آلوده و همچنین کاهش تولیدات دامی ، نشان دهنده وجود زمینهخطرات بهداشتی برای ساکنین منطقه می باشد که با توجه به چرخه زندگی و انتقال این انگل ها اقدامات بهداشتی و کنترلیفراگیرتر و جامعی را طلب می نماید.
Keywords:
Authors
محمد فلاح
استاد گروه انگل شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
محمد متینی
دانشجوی دوره دکتری انگل شناسی دانشگاه علوم پزشکی تهران
عشرت بیگم کیا
دانشیار گروه انگل شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
ایرج موبدی
دانشیار گروه انگل شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران