ارزیابی و مقایسه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به هپاتیت B و C مزمن با افراد سالم در استان همدان

مقدمه و هدف: هپاتیت مزمن می تواند موجب محدودیت عملکرد جسمی، ذهنی و نهایتاً کاهش کیفیت زندگ ی در بسیاری ازبیماران مبتلا به هپاتیت گردد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگ ی بیماران مبتلا به هپاتیت B و C مزمن مراجعه کننده به درمانگاه هپاتیت استان همدان در سال 1390 انجام شد.روش کار: این مطالعه از نوع مورد - شاهد ی بود که در آن، کیفیت زندگی 64 بیمار مبتلا به هپاتیت B و C مزمن با استفاده ازپرسشنامه SF-36 نمره ده ی شد و بر اساس متغیرها ی سن ، جنس، وضعیت تأهل، شغل، میزان تحصیلات و محل سکونت با کیفیت زندگی 120 نفر در گرو ه شاهد مورد مقایسه قرار گرفت . علاوه بر متغیر ها ی فوق ارتباط کیفیت زندگ ی با سن، نوع هپاتیت،مدت زمان بیماری، تعداد فرزندان، سابقه سوء مصرف مواد مخدر و مرحله درمان در گروه بیماران بررسی گردید.نتایج: نمره ابعاد مختلف کیفیت زندگی در گروه بیماران (19±42) پایین تر بود به صورت معنی داری از گروه شاهد (18±71) پایین تر بود (P<0/05) همچنین کیفیت زندگ ی بیماران هپاتیت مزمن بر اساس متغیر ها ی جنس، وضعیت تأهل، محل زندگ ی و در گروه های شغلی بجز در کشاورزان به صورت معن ی دار ی از گروه شاهد پایین تر بود (P<0/05) و با افزایش سن میزان کیفیت زندگ ی این بیماران کاهش پیدا کرده بود. پایین ترین نمره کیفیت زندگی در گروه بیماران مربوط به ابعاد نقش عاطفی بود (36±26) و درد جسمی (27±55) بالاترین نمره را به خود اختصاص داد . کیفیت زندگ ی بیماران هپاتیت مزمن در انتها ی دوره درمان بالاتر بود (20±249) ولی تفاوت معنی داری بین کیفیت زندگی این بیماران براساس مرحله درمان مشاهده نشد. نتیجه نهایی: نتایج نشان داد که با وجود روش های درمانی و راهکارهای مراقبتی جدید همچنان بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن ازکیفیت زندگی پایینی برخوردار هستند.

Keywords:

کیفیت زندگی , هپاتیت B , هپاتیت C