سنجش میزان خود کارآمدی در مسیر پیشرفت شغلی کارکنان با استفاده از تئوری مجموعه های راف در شرکت مخابرات(غرب مازندران)

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان خودکارآمدی در مسیرپیشرفت شغلی کارکنان با استفاده از تئوری مجموعه های راف می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان مخابرات غرب مازندران بوده است که با رجوع به جدول مورگان،حجم نمونه 111 نفر تعیین گردید، ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. ضریب پایایی آن به روش آلفای کرنباخ بیشتر از 0/7 می باشد. در این بررسی میزان خودکار آمدی درمسیر پیشرفت شغلی کارکنان با استفاده از پنج مولفه ی: ارزیابی مناسب از خود، جمع آوری اطلاعات شغلی، انتخاب هدف، طرح ریزی و برنامه ریزی برای آینده و حل مساله سنجش شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تئوری مجموعه های راف استفاده شده است. بدین منظور پس از تشکیل جداول تصمیم استاندارد شده در مرحله بعد موارد سازگار و ناسازگار مشخص شدند و پس از آن جداول تقلیل تشکیل گردید. در نهایت نتایج به طور کلی نشان داد که اگر میزان عوامل جمع آوری اطلاعات شغلی و انتخاب هدف در درسطح کمی باشد، آنگاه میزان خود کارآمدی در مسیر پیشرفت شغلی کارکنان هم در سطح کمی خواهد بود. همچنین نتایج نشان داد که عامل طرح ریزی و برنامه ریزی برای آینده در سطح متوسط باعث افزایش میزان خود کارآمدی در مسیر پیشرفت شغلی کارکنان خواهد شد. و علاوه براین اگر میزان عوامل ارزیابی مناسب از خود و حل مساله زیاد باشد،آنگاه میزان خود کارآمدی در مسیر پیشرفت شغلی کارکنان هم در سطح زیادی خواهد بود.

Keywords:

مسیر پیشرفت شغلی , خودکار آمدی مسیر شغلی , ابعاد خودکارآمدی , مسیرشغلی و تئوری مجموعه های راف