بررسی رابطه بین سبک مدیریتی با مهارتهای نوآوری در مدیران دبیرستان های مناطق 3 و 16 آموزش و پرورش شهر تهران

با توجه به وجود طرح های جدید در نظام آموزش و پرورش ازجمله سند تحول بنیادین و متغیر بودن مسایل موجوددرمدارس، مهارت های نوآوری مدیران، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین سبک مدیریتی مدیراندبیرستان های مناطق 3 و 16 آموزش و پرورش شهر تهران و مهارت های نوآوری آنها در سال 1395 انجام گردیده است. پژوهش حاضر از نوع مقطعی، توصیفی تحلیلی بوده است. محیط این پژوهش آموزش و پرورش شهر تهران بود وجامعه ی آماریاین پژوهش تمامی مدیران مرد و زن شاغل در مدارس متوسطه دوره دوم دولتی و غیر دولتی مناطق 3 و16 شهر تهران به تعداد 399 نفر می باشندکه نمونه ای با حجم196 نفر بر مبنای فرمول کوکران با خطا پنج صدم بدست آمدوبه صورت طبقه ای نسبی(Delavare) 2006, برآوردگردید . گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه تعیین سبکرهبری رنسیس لیکرت ( Rensis Likert) و پرسشنامهتعیین میزان مهارتهای تغییر و نوآوری بود . برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمونهایآماری توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین) و تحلیلی t-test و ANOVA استفاده شد .نتایج این پژوهش نشان داد که بین دو متغیر سبک مدیریتی ومهارتهای نوآوری مدیران مدارس منطقه 3 و 16 رابطه معنیداری وجود دارد . بنابراین به منظور پیاده کردن طرح های تغییر ونوآوری در مدارس ابتدا باید سبک های مدیریتی مدیران بهسمت مدیریت مشارکتی پیش برود و طی آن کارکنان مدارس درروند تصمیم گیری ها دخالت و شرکت داده شوند.

Keywords:

سبک مدیریت , مهارت های نوآوری , مدیران مدارس