اثر درشت شدن بازوهای ثانویه دندریتی بر ریزجدایش در آلیاژهای دوتایی آلومینیوم -مس

با توجه به اهمیت ریزجدایش در انجماد آلیاژها، این پدیده در طول دهه های گذشته به طور تجربی و عملی به طور گسترده ای مطالعه شده است. یکی از مکانیزم های اصلی ارایه شده که بر شدت رخ دادن ریزجدایش موثر است، درشت شدن بازوهای ثانویهدندریتی است. لذا هدف از این تحقیق بررسی تجربی و تیوری اثر درشت شدن بازوهای دندریتی بر ریزجدایش در آلیاژهای آلومینیوم مس است. برای این منظور آلیاژهای دوتایی آلومینیوم مس حاوی - - 7 / 3 و 8 / 4 درصد وزنی مس در سرعت های سردشدن آهسته ) 5 / 0 و 5 درجه بر دقیقه( مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی تجربی درشت شدن بازوهای دندریتی، نمونه ها ازدمای مشخصی در حین انجماد کوینچ شده و ساختار میکروسکوپی و ترکیب شیمیایی فازهای موجود در ساختار با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی بررسی گردیدند. پروفیل غلظتی در فاز آلومینیوم اولیه با در نظر گرفتن و بدون در نظر گرفتن درشت شدن بازوهای ثانویه دندریتی مدل سازی شد و با پروفیل تجربی مقایسه گردید. بر اساس نتایج مشخص گردید که در نظر گرفتن درشت شدن می تواند تطابق نتایج تجربی و مدل سازی را به طور موثری بهبود بخشد

Keywords:

آلیاژهای آلومینیوم مس , انجماد , ریزجدایش , درشت شدن بازوهای دندریتی ثانویه , مدل سازی