اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات درونی سازی وبیرونی سازی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

اوتیسم یک اختلال عصبی شناختی همراه با مشکلات رفتاری در کودک است .پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات رفتاری کودک مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مراجعه کننده به آموزشگاههای استثنایی زیر نظر بهزیستی بوده است که لذا یک مرکز مشخص شد و به صورت نمونه گیری در دسترس 30 نفر از مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم براساس ملاکهای ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(هر گروه 15 نفر). آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله به پرسشنامه سیاههی رفتاری کودک آخنباخ ورسکولار(2007 پاسخ داده اند. گروه آزمایش تحت درمان گروهی مبتی بر پذیرش و تعهد براساس بسته درمانی لیلیس و همکاران(2005 (قرار گرفته وهیچ گونه مداخله ای طی این مدت بر گروه کنترل صورت نگرفت. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در مشکلات رفتاری کودک(مشکلات درونی سازی)، معنادار بوده است(05/0

اختلال طیف اوتیسم می توان از این روش سود جست.

Keywords:

مشکلات رفتاری کودک , اختلال طیف اوتیسم , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد