رابطه بین کیفیت حسابرسی و اندازه موسسه حسابرسی در چگونگی ارایه صورتهای مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این مقاله، رابطه بین کیفیت حسابرسی و اندازه موسسه حسابرسی در چگونگی ارایه صورتهای مالی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس طی سالهای 1388 -1393 است. بدین معنی که آیا اندازه موسسه حسابرسی عامل تعیین کننده و بااهمیتی برای کیفیت حسابرسی است یا خیر برای آزمون تجربی متغیرها ، کیفیت حسابرسی به وسیله اقلام تعهدی غیرعادی بیعلامت بر اساس مدلهای بال- شیواکمار و کوتاری اندازهگیری و اندازه موسسه نیز، از طریق تعداد صاحبکاران استخراج شده است و نتایج با تنها موسسه بزرگ حسابرسی در ایران یعنی سازمان حسابرسی بررسی شده است. در این مطالعه، برای آزمون فرضیهها، از دادههای تابلویی استفاده شده است.نتایج پژوهش نشان میدهد تا اندازه موسسه حسابرسی رابطه منفی معناداری با کیفیت حسابرسی دارد. این ارتباط منفی نشان میدهد موسسات حسابرسی بزرگ در مقایسه با موسسات حسابرسی کوچک کیفیت حسابرسی پایینتری برخوردارند.

Keywords:

کیفیت حسابرسی , ارایه مجدد صورتهای مالی , اقلام تعهدی غیرعادی