تاثیرآموزش مهارتهای زندگی به شیوه مشاوره گروهی برکاهش آسیب های روانی -اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور تسهیل آموزش مهارت های زندگی به شیوه مشاوره گروهی از کاهش آسیب های روانی - اجتماعی دانش آموزان استان خراسان رضوی در سال 1٬393 انجام گرفت و این پژوهش براساس طرح مصوب سازی دانش آموزان در معرض خطر (دختر و پسر) مقطع متوسطه سنین 18 الی 21 سالگی سال 1٬388 می باشد. جامعه آماری از کلیه دانش آموزان نوجوان و جوان در معرض خطر نوازی هفت گانه مشهد و مناطق تبادکان ، احمد آباد و نظریه تشکیل شده است، نمونه آماری نفر از دانش آموزان 200 نفر دختر و پسر به تفکیک جنسیت به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شد. پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه با استفاده از ابزارهای دینی بود (پرسش نامه ابزار وجود، پرسش نامه مهارت های مقابله با استرس و پرسش نامه هویت) که به منظور جمع آوری داده ها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش های آماری توصیفی (نمودار ستونی، دایره ای، در صد و....) ما آمار استنباطی مانند آزمون داسیت گروه های مستقل استفاده گردیده است. نتایج پژوهش حاضر به شرح زیر است: مقدار تی دین پیش آزمون و پس آزمون پرسش نامه هویت در صد 0/05 معنی دار نمی باشد و بقیه تی های محاسبه شده در سطح 0/05 معنی دارد و موید فرضیه های پژوهش می باشند. به عبارت دیگر آموزش مهارت های زندگی به شیوه مشاهده گروهی موجب افزایش ابراز وجود( قاطعیت) در نوجوانان و جوانان پسر و دختر دبیرستانی می گردد. آموزش مهارت های زندگی به شیوه مشاوره گروهی موجب افزایش پاسخ مهارت های مقابله با استرس در نوجوانان و جوانان پسر و دختر دبیرستانی می گردد. آموزش مهارت های زندگی بشر و مشاوره گذاری موجب افزایش احساس هویت در نوجوانان و جوانان پسر و دختر دبیرستانی نمی گردد.

Keywords:

آسیب روانی-اجتماعی , مشاوره گروهی , مهارتهای زندگی , دانش آموزان , مقطع متوسطه