کارآفرینی در صنایع تولیدی ایران

رشد اقتصادی از اساسیترین سیاستهای کلان هر کشور و از دغدغههای اساسی کشور ایران، به ویژه در دهه ی اخیر بوده است. تجلی این موضوع را میتوان در اسناد بالا دستی به وضوح مشاهده کرد. به عنوان م ثال دستیابی به رشد اقتصادی هشت درصدی از اهداف اساسی برنامهی چهارم و پنجم توسعه و به عبارتی دهه ی اول اجرایی شدن سند چشمانداز کشور در افق 1404 است. این در حالی است که رشد اقتصادی مستلزم رشد بخش های اقتصادی بوده و در این میان بخش صنعت به عنوان محور رشد اقتصادی کشور از این قاعده مستثنی نیست. از اینرو پژوهش حاضر با هدف اندازهگیری رشد صنعت و عوامل موثر بر آن طراحی شده است. در همین راستا در این مطالعه رشد صنعت با روش اندازهگیری برچ و معیار اشتغال به عنوان یکی از معیارهای اساسی کارافرینی و رویکرد رشد انتهای دوره نسبت به ابتدای دوره اندازهگیری شده است. با استفاده از مدل اقتصاد سنجی دادههای مقطعی نتایج این پژوهش نشان دهندهی آن است که رشد اشتغال صنعت پدیدهای است که میتوان آن را با عوامل تاثیرگذار مشخص، تبیین نمود. از این رو و از حیث سیاستگذاری با تهییج عوامل اندازه بهینه، صادرات، سودآوری، هزینههای بازریابی و مزد و حقوق پرداختی می توان زمینه را برای رشد اشتغال صنایع تولیدی ایران یا به تعبیری افزایش کارآفرینی و در نتیجه رشد اقتصادی کشور فراهم نمود. از سوی دیگر پرداخت مالیات منجر به کاهش رشد اشتغال صنایع و در نتیجه کاهش کارافرینی صنعتی میشود.

Keywords:

صنایع تولیدی ایران , رشد صنعت , معیار اشتغال , روش برچ , کارآفرینی