بررسی تاثیرپذیری مولوی از قرآن کریم مطالعه موردپژوهانه: دفتر دوم مثنوی
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 961
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0026
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
یکی از شیوه های بررسی متون دینی، مطالعه ی بینامتنی آن است. بینامتنی یعنی خواندن متن با توجه به متون دیگر و مبتنی بر این اندیشه است که متن، نظامی بسته و مستقل نیست و هیچ متنی در خلا پدید نمی آید و خواسته یا ناخواسته با متون دیگر ارتباط دارد. نظریهی بینامتنی در اواخر دهه ی شصت میلادی توسط ژولیا کریستوا در خلال بررسیهایی که بر آراء و افکار میخاییل باختین داشت - خصوصا در بحث پیرامون مکالمهگری وی - ارایه شد. بدون شک هر مسلمان ادیبی که جنبهی دینی قوی دارد، از کتب دینی تاثیر پذیرفته است و آنها را در نوشتهی خویش مورد استفاده قرار داده است. مولوی، به واسطه ی آشنایی با قرآن کریم بیشک در سخنان خویش از نص آن تاثیر پذیرفته است. بینامتنی در سخ نان این شاعر و عارف بزرگ، در اشکال مختلفی رخ نمایانده است. مولوی از الفاظ و عبارات قرآنی به وفور در کلام خویش استفاده نموده و نویسندگان برآنند در این مقاله با تقسیم الهامپذیری شاعر از مفردات و عبارات قرآن کریم و نیز داستانها و شخصیتهای قرآنی، توانایی و ذکاوت مولوی را را در بکارگیری مفردات و عبارات قرآنی نمایان سازند.
Authors
نرگس لرستانی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
مسعود باوان پوری
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عرب دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
حدیثه متولی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :