هنجارگریزی زمانی در شعر نادر نادرپور

بسیاری از زیبایی های آثار ادبی ناشی از برجسته سازی است که با استفاده از خلاقیت شاعر و از طریق هنجارگریزی به دست می آید.هنجارگریزی یکی از موثرترین شیوه های برجسته سازی وآشنایی زدایی در شعر است که بسیاری از شاعراناز آن بهره برده اند.در شعر معاصر ، نیما نقش زیادی در پایه ریزی این هنجارگریزی ها داشته است و پیروان وی نیز از این روش بسیار استفاده کرده اند.یکی از شاعرانی که از روش هنجارگریزی برای برجسته سازی شعر خود بهره گرفته است ،نادر نادرپور است.اواز آن دست شاعرانی است که با آگاهی از توانمندی های زبانی ، در شکستن برخی قواعد در قالبهنجارگریزی جسارت ورزیده و برای گشودن روزنه ای تازه در بافت شعر و تغییرات زبانی ، تحولی چشمگیری صورت داده است. هنجارگریزی در شعر نادرپور ، انواع و اقسام متنوعی دارد که از بعد زبانی شعر تا بعد معنایی آن را شامل میشود ؛ آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته ، هنجارگریزی زمانی در زبان شعر نادرپور است . در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی هنجارگریزی زمانی در اشعار نادرپور و ارایه شواهد شعری گامی هر چند کوچک در راه شناساندن نادرپور به عنوان شاعر هنجارگریز سنت شکن ، به دوستداران ادب پارسی بردارد

Keywords:

برجسته سازی , هنجارگریزی , نادرپور , هنجارگریزی زمان