زیبایی شناسی در فلسفه ی اسلامی

ارزش شناسی شامل اخلاق وزیبایی شناسی است.اخلاق ارزشهای معنوی ومنش را از دیدگاه فلسفی بررسی می کند ، زیبایی شناسی ارزشها را در زمینه ی زیبایی و هنر مورد توجه قرار می دهد . نظریه ی زیبایی شناختی به کوشش انسان برای عینیتبخشیدن به کوششها واحساسات خود در صورت های مختلف هنری مربوط می شود به پرورش انسانهایی که از زندگی هماهنگ ومتعادل برخوردارند نیز مربوط می شود. زیبایی شناسان هر پدیده را که در هنرپذیر احساس خوشایندی ایجاد کنداعم از اینکه رمینه ی طبیعی یا هنری داشته باشد زیبا می دانند ، هر چند تجربه ی زیبایی شناختی با حواس آغاز می شود ولیبا آن پایان نمی یابد . ماهیت زیبایی شناسی ضمن ارایه ی مباحثی درباره ی ارتباط با خدا و صفات و افعال خداوند مورد توجه فیلسوفان مسلمان واقع شده است . این مباحث با الهام ازمنابع نوافلاطونی وشبه ارسطویی به وجود آمده است . فیلسوفان مسلمانبه توضیح بنیادهای روان شناختی وادراکی در حکم زیبایی شناختی و فرآورده های هنری در طیف معرفت بشری پرداختند .از نظر فلاسفه اسلامی ، زیبایی ، کشش وجاذبه ای دارد آنجا که زیبایی هست عشق و طلب و حرکت و هست ، یعنی خود زیبایی موجب حرکت و کشش می شود . حکمای الهی معتقدند که تمام این حرکتها در این عالم حتی حرکت جوهری که بر اساس آن تمام قافله ی وجود و عالم طبیعت به صورت یک واحد حرکت و جنبش در آمده مولود عشق است .

Keywords:

زیبایی شناسی , فلسفه , اسلام , هستی شناسی زیبایی , اصالت وجود , تشکیک وجود , وحدت وجود