رویکردی مضمون گرا به موشحات صفی الدین حلی
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 833
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0438
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
موشحات یکی از فنون زیبای شعری است که عرب آن را در اندلس، فردوس گمشده خویش اختراع کرده است و بعد غنایی بر آن غلبه دارد، چنانکه طبیعت و احوال اجتماعی بر آن حاکمند و مطابق اوزان عروضینیستند، گرچه بعضی از آنها دارای وزن عروضی هستند. موشحات اندلس، از لحاظ ساختار، پدیدهی نو ظهوری بود که نیازهای موسیقی، پیشرفت عقلانی مردم عرب، آمیزش آنها با مردم اسپانیا، زمینههای پیدایشآن را فراهم کردند. غزل و شراب و وصف طبیعت از اغراض ابتدایی موشحات است، اما بعدها اغراضی چون فخر، پند و اندرز، شکایت از زمانه، زهد و تصوف، مدح و .... بر آن افزوده شد که دور از روح حقیقیو طبیعت ویژه موشح بود، و دیگر هدف، غنا نبود بلکه اهداف دینی و عقیده اسلامی شاعر را در برداشت. صفی الدین حلی از شاعران بزرگ شیعی قرن هفتم است که در انواع قالبهای شعری طبعآزمایی کردهاست. در دیوان صفی الدین حلی دوازده موشحه را مییابیم که شش عدد آنها در مدح پادشاهان و امیران و پنج مورد آن در غزل و یک موشحه درباره تصوف است از ویژگیهای شعری او، روانی لفظ و زیبایی سبک است. مقاله حاضر میکوشد با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و کنکاش درونمایههای موشحات این شاعر بپردازد
Keywords:
Authors
حسین یوسفی آملی
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه مازندران
شیما حقیقت
کارشناس ارشد زبان و ادبیات عرب دانشگاه مازندران
مهدی نودهی
دانشجوی دکترا زبان و ادبیات عرب دانشگاه حکیم سبزواری
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :