جمال شناسی لیلی (جمال با کمال معشوق)

جمال شناسی در ابتدا علمی تجربی بود که تدریجا به دانش نظری تبدیل گردید و درنهایت در سده ی هجدهم در حوزه ی مباحث فلسفی قرار گرفت.از جمله علوم وابسته ی به آن علم زیباشناسی و وابسته های آنند که هنجارهای ذوقی جامعهرا ارایه می کنند قطعا در میان ملل و اقوام یک جامعه معیارهای زیبایی با توجه به زمان و مکان و سایر شرایط حاکم بر جامعه و روح و روان افراد با یکدیگر متفاوت است به همین منظور در هیچ زمانی تعریف درستی از زیبایی قابل ارایه نیست.لیکن آن چه میسر است ملاک ها و ارزش های زیباییست.لذاچشم انداز نظامی به جهان به گونه ایست که جهان و معشوقرا از دو جنبه ظاهر و باطن زیبا می بیند.در زیبایی معنوی، نگاه شاعر از آن جهت به عالم زیباست که خالق علم زیباست )ان الله جمیل ویحب الجمال( در زیبایی ظاهری معشوق زمینی بستر و تجلی جمال الهی می شود. در این نوع زیبایی شاعربا توجه به نمادها و معیارهایی که از معشوق به دست مخاطب می دهد، سعی می کند معیارهای زیبایی و جمال معشوق عصر خویش را به تصویر بکشد. مهم ترین هدف این پژوهش، بررسی معیارهای جمال شناسی ظاهری لیلی و برشمردن بعضی از ویژگی های اخلاقی او است که منتهی به کمال جاودانه ی معشوق می گردد.روش تحقیق این مقاله به صورت کتابخانه ای و مبتنی بر تحلیل محتوی است.

Keywords:

نظامی , لیلی و مجنون , جمال شناسی , زیبایی , اخلاق