بررسی مقایسه ای دیالکتیک در عرفان مولانا و فلسفه ی هگل
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 949
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0902
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
دیالکتیک، یکی از شاخص ترین شیوه های ایجابی و سازنده ایست که هر انسان کمال گرایی به وسیله ی آن، با تطور ذاتی زندگی در جهت تکامل و سیر به سمت غایت حقیقی همراه می شود. مولانا و هگل، دو متفکر برجسته، از دو برهه ی زمانیبسیار دور از هم هستند که به بیان جنبه های مختلف اندیشه ی دیالکتیکی پرداخته اند. پرسش اصلی این جستار، این است: بارزترین وجوه مشترک میان دیالکتیک عرفانی مولانا و دیالکتیک ایده آلیست هگل کدام است باید اذعان کرد که اگر چهمولانا به طور کلی مخالف با فلسفه است، اما سخن عرفانی او از چاشنی فلسفی خالی نیست. این پژوهش به روشی توصیفی –تحلیلی، ابتدا به توضیح و تبیین اندیشه ی دیالکتیکی هگل و سپس شرح مصادیق بارز آن از مثنوی و غزلیات شمس می پردازد. در نهایت این نتیجه حاصل شد که آنچه در مسیر دانندگی و تکامل روح انسانی با تکیه بر عشقی خالصانه صورت می گیرد، مهمترین نکته در اشتراک نظر این دو اندیشمند است
Keywords:
Authors
لیلا ساعد
دانشگاه الزهراء تهران
محبوبه مباشری
دانشگاه الزهراء تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :