فضایل اخلاقی عرفانی در مثنوی مولوی
Publish place: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 793
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0940
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
Abstract:
مولوی از بزرگترین شاعران ادب فارسی است که اشعارش عمدتا تعلیمی- عرفانی است و تحت تاثیر آموزههای دینی قرار دارد؛ آموزههایی که اخلاق و عرفان یکی از مولفههای آن است. لذا اساساشعار وی، آراسته شدن به فضایل اخلاقی و پرهیز از رذایل اخلاقی است. بر این اساس، موضوع اصلی این پژوهش، اخلاق عرفانی در مثنوی مولوی است. در این تحقیق بعد از شرح مختصری از اخلاق، بهبررسی اخلاق عرفانی مولانا در مثنوی و در نهایت به بیان نتایج پژوهش پرداخته است. در این پژوهش، سعی برآن بوده است که با بررسی جنبههای اخلاق و تاکید برآن، گامی موثر در جهت بهبودرفتارهای فرد و جامعه برداشته شود، به طوری که راهگشای همه انسانها با هر سلیقه و در هر عصری که هستند، باشد. به عبارتی دیگر، با به نمایش گزاردن این آموزههای اخلاقی- عرفانی، هر فرد بهفراخور نیاز خود میتواند ازآن استفاده کند. نتایج نشان داد که اخلاق عرفانی از نظر مولوی سفری معنوی برای وصول روح به مبدا اعلا است که معارف عرفانی عهدهدار آن است. به نظر او انساناخلاقی باید روابطی روابطی صحیح با جامعه و خویشتن داشته باشد. سالک با پایبندی به حوزه اخلاق و نهادینه کردن صفات نیک اخلاق عرفانی به عنوان مقدمهی ضروری، مهیای ورود به مرحله سیر و سلوک معنوی و پیمودن مراحل متفاوت معنوی میگردد، لذا رویکرد مولانا به مسالهی اخلاق، رویکردی عرفانی است
Keywords:
Authors
ابراهیم دانش
عضوهیات علمی دانشگاه
سیمین شالچی
دانش آموخته مقطع کارشناس ارشد زبان و ادبیات پارسی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :