بررسی ولایت پذیری احمد بن موسی(علیه السلام) و نقش ایشان در ثبات تشیع امامی

لازمه جامعیت دین اسلام به عنوان آخرین و کاملترین شریعت، نگرش به تمام ابعاد حیات زندگی است. بشر برای وصول به غایت وجودیش نیازمند مولفه هایی مانند ضرورت وجود یک رهبر است. مذهب تشیع تجلی اکمل این مولفه است که نه صرفا وجود رهبر بلکه راهبرانی که اولا خویش مصون از اشتباه و گناهند و ثانیا از جانب خدایند. در دنیای امروز، با توجه به تبلیغات فرقه های انحرافی که از هر سو دیده می شود و با شعارهای عوام فریبانه به اغواگری می پردازند، عده ای ادعاهایی دروغین امامت سر میدهند و عده ای دیگر مدعی رسالت جدیدند؛ بر فرد مسلمان و به خصوص شیعه واجب است با تمسک به سیره اهل بیت علیه السلام برای داشتن یک زندگی صحیح همت گمارد، اما آنچه ضروری است راهی برای دستیابی به سیره حیات ناب اهل بیت علیه السلام است که در این راستا نگاهی به شاخصه های حیات مبارک ایمه اطهار علیه السلام راه گشا خواهد بود، تا با الگو برداری از شاگردان آنها در باب اطاعت بتوان به مفتاح نجات و حیات طیبه دست یافت.از این رو این مقاله به بررسی ولایت پذیری احمد بن موسی الکاظم علیه السلام می پردازد تا خوانندگان با اندک تاملی متوجه نقش ایشان در تداوم و ثبات شیعه شوند.

Keywords:

حمدبن موسیعلیه السلام , ولایت , شیعه , ولایت پذیری