کمینه سازی مصرف آب و تولید پساب به روش برنامه ریزی ریاضی

در صنعت ، مشخص کردن آلاینده ها و غلظت های حدی یک عامل کلیدی مصرف آب تازه و پساب خروجی از سیستم می باشد . در این مقاله چند قانون تجربی برای مشخص کردن آلاینده ها و غلظت های حدی ورودی و خروجی ارائه شده است . سپس بعنوان مورد مطالعاتی ، انتگراسیون شبکه آب یکی از پالایشگاه های گازی کشور مورد بررسی قرار گرفته است . ابتدا شبکه بهینه مصرف مجدد آب بر پایه منابع داخلی آب با استفاده از برنامه ریزی غیر خطی طراحی می شود . توسط این بهینه سازی مصرف آب تازه 3/2% و پساب تولیدی 8/4% کاهش خواهد یافت . در مرحله بعد برای کاهش بیشتر آب تازه مصرفی و پساب تولیدی سیستم تصفیه توزیع یافته طراحی شد . بر اساس نتایج بدست آمده دبی کل تصفیه 16/544% و آب تازه مصرفی 33/6% کاهش یافت . در انتها با استفاده از آنالیز حساسیت ، اثرات تغییر فرایند در مدل های بهینه طراحی شده ، مطالعه گردید .

Keywords:

سیستم آب , انتگراسیون آبی , برنامه ریزی غیر خطی , تصفیه پساب توزیع یافته , بهینه سازی ریاضی