بررسی اثر آموزش سبک زندگی خانوادگی امام حسین (ع) بر کیفیت زندگی زوجین شهراصفهان

در اسلام از مهم ترین مسایلی که مطرح شده است شیوه رفتار با همسرو فرزندان است. هدف این پژوهش بررسی آموزش اثر سبک زندگیخانوادگی امام حسین (ع) بر کیفیت زندگی زوجین شهر اصفهان بود. اینپژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه وآزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش زنان مراجعه کننده به مراکزمشاوره شهر اصفهان در سال 95-94 و نمونه پژوهش 30 زن بودند که از بین این جامعه به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش وگواه به صورت تصادفی گمارده شدند. در ابتدا از هر دو گروه پیشآزمون گرفته شد و به دنبال آن زنان گروه آزمایش به مدت شش جلسهتحت آموزش سبک زندگی خانوادگی امام حسین (ع) قرار گرفتند و درپایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیریشامل پرسشنامه 26 سوالی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود.داده ها توسط نرم افزار spss22 و روش آماری تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته های این پژوهش نشان داد که تفاوت معناداریبین میانگن نمرات پس آزمون و پیش آزمون کیفیت زندگی زوجینگروه آزمایش و گواه وجود دارد (p<0/005) و نتایج به دست آمده حاکی از این بودکه آموزش سبک زندگی خانوادگی امام حسین (ع) برکیفیت زندگی زوجین موثر بوده است و باعث افزایش کیفیت زندگیزوجین می شود.

Keywords:

سکب زندگی خانوادگی , اما م حسین (ع) , کیفیت زندگی زوجین