پیش بینی گرایش به ازدواج با توجه به سبک زندگی در دانشجویان دانشگاه یزد

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به ازدواج در دانشجویان دانشگاه یزد با توجه به سبک زندگی آنها انجام شد. روش: در این راستا جامعه ی پژوهش، تمام دانشجویان دختر و پسر دانشگاه یزد در سال تحصیلی 95-94 بود که با روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه ی رغبت سنج ازدواج (فرم دانشجویی) و پرسشنامه ی سبک زندگی (LSQ) بر روی نمونه اجرا گردید و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین مولفه های سبک زندگی و گرایش به ازدواج رابطه وجود دارد و در خرده مقیاس های گرایش به ازدواج، در نگرش نسبت به پیامدهای ازدواج و موانع ازدواج بین دو گروه (دختر و پسر) تفاوت معنادار وجود دارد و در نمره کلی گرایش به ازدواج هم بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری یافت نشد که در این میان نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خرده مقیاس های سلامت اجتماعی و سلامت معنوی به همراه هم 21 درصد و خرده مقیاس سلامت اجتماعی به تنهایی به میزان 18 درصد از تمایل به ازدواج را در این دو جنس پیش بینی می کند.

Keywords:

گرایش به ازدواج , سبک زندگی , موانع ازدواج