اثرات سرمایه های فکری (رابطه ای، انسانی، ساختاری) بر کیفیت سیستم و پروژه با در نظر گرفتن کنکاش محیطی بر اساس مدل هسو و دیگران

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی تاثیر سرمایه های فکری بر کیفیت سیستم و پروژه بود.روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. که به صورت میدانیو مقطعی از مرداد ماه 1394 صورت گرفت. جامعه آماری شامل شرکت های خدمات مهندسی (دانش محور با هدف ارایه خدمات فناوری) در شهرک علمی تحقیقاتی شهر اصفهان بود. نمونه گیری به صورت سرشماری و ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ای طراحی شده براساس شاخص های سرمایه فکری و با در نظر گرفتن کنکاش محیطی بر اساس مدل هسو و دیگران بود اعتبار محتوای ابزار سنجش با توجه به CVR و 0/87 و ضریب آلفای کرونباخ کا پرسشنامه برابر 94 بود داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و ازمون های اماری کلمونگروف- اسمیرنف ، تحلیل رگرسیون، فریدمن و ضریب هم بستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه فکری (سرمایی رابطه ای، انسانی و ساختاری) بر گسترش اثربخش مرزهای دانش وسیع دارد. سرمایه رابطه ای ارتباط بین سرمایه انسانی و گسترش اثربخش مرزهای دانش را تعدیل می کند. و گسترش اثربخش مرزهای دانش بر کیفیت پروژه و سیستم تاثیر دارد. به نظر می رسد یکی از راهکارهای اساسی در این امر ایجاد فرهنگ حمایتی مبتنی بر تشویق و انگیزش کارکنان برای تقویت خلاقیت و نوآوری، یادگیری و توسعه منابع انسانی باشد.

Keywords:

سرمایه رابطه ای , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , کیفیت پروژه , کیفیت سیستم