مروری بر مهمترین سیستم تلاقی گیاهی در برآورد ترکیب پذیری های ژنتیکی (دی آلل)
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,371
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AGROCONGRESS03_616
تاریخ نمایه سازی: 8 اردیبهشت 1396
Abstract:
دی آلل یک سیستم تلاقی است که تمامی تلاقی های ممکن در میان گروهی از والدین را دربرمی گیرد. این طرح ژنتیکی به منظور برآورد سیستم های پلی ژنیک در پرورش گیاهان استفاده می شود. از طریق طرح تلاقی دی آلل، پرورش دهندگان گیاهی می توانند قابلیت ترکیب پذیری عمومی و قابلیت ترکیب پذیری خصوصی را برآورد کنند. قابلیت ترکیب پذیری به عنوان یک معیار مهم برای پرورش دهندگان است که به منظور مطالعه و مقایسه عملکرد لاین ها در ترکیب های هیبرید و ماهیت عمل ژن مورد استفاده قرار می گیرد. بر اساس آنالیز قابلیت ترکیب پذیری کاراکترهای مختلف، مقادیر بالای قابلیت ترکیب پذیری خصوصی نشان دهنده ی اثرات ژن غالبیت و مقادیر بالای قابلیت ترکیب پذیری عمومی نشان دهنده ی نقش بیشتر اثرات کنترلی ژن افزایشی این کاراکترها در گیاهان است. اگر مقادیر قابلیت ترکیب پذیری عمومی و خصوصی معنی-دار نباشند، اثرات ژن اپیستاتیک نقش مهمی را در تعیین این کاراکترها ایفا می کند. مطالعه حاضر به منظور معرفی طرح تلاقی دی آلل و همچنین مرور تحقیقات انجام شده در این زمینه است
Keywords:
Authors
زینب نصرالهی
دانشجوی دوره دکتری اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک
مهدی چنگیزی
استادیار گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک
شهاب خاقانی
عضو هیات علمی گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :