بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری و خلاقیت دانش آموزان مقطع راهنمایی شهرستان خوسف

خلاقیت از عالیترین ویژگی های اندیشه انسانها است و در عصر حاضر در خانواده به عنوان اولین نهاد تربیتی لزوم پرداختن به روانشناسی خلاقیت بیش از پیش احساس می شود. شیوه هایی که کودک در آن پرورش می یابد بستر مناسبی جهت ایجاد و پرورش خلاقیت در کودک می باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه شیوه های فرزند پروری و خلاقیت در بین دانش آموزان پایه های چهارم و پنجم ابتدایی و اولیای آنها در سال تحصیلی 93-92در مدارس شهرستان خوسف صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه خلاقیت تورنس و فرزند پروری بامریند می باشد که به رو ش نمونه گیری خوشه ای بین60 دانش آموز و اولیای آنها توزیع شد که دانش آموزان به پرسشنامه خلاقیت و اولیای آنها نیز به پرسشنامه فرزند پروری پاسخ گفته اند. تحلیل دادهها در سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسه میانگین دو گروه از آزمون tدوگروهه ) با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد .نتایج نشان داد که بین شیوه های فرزند پروری مقتدرانه، آسانگیرانه ومستبدانه با خلاقیت دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد . اما بین شیوه فرزندپروری مسامحه کارانه با خلاقیت رابطه معناداری مشاهده نشد. هم چنین بین خلاقیت دانش آموزان دختر و پسر تفا وت معنادار مشاهده شد.

Keywords:

خلاقیت , سبک های فرزند پروری , خانواده