رویکردهای کیفری برای حالت خطرناک

حالت خطرناک بیانگر میزان خطرناکی فرد برای جامعه است. انسان موجودی است که از محیط بیرونی و درونی تاثیر می پذیرد. از آنجا که جامعه در بزه کار شدن فرد نقش دارد لذا باید عهده دار اصلاح وی گردد. بدین منظور رویکرد اصلاح و درمان برای اصلاح بزهکاران ظهور یافت. در راستای اصلاح بزه کار، بر شخصیت فرد از لحاظ خطرناکی تاکید عمده ای وجود دارد. حالت خطرناک، موضوعحساس وقابل تعمقی است که درعلوم مختلف مانند جرم شناسی به ویژه جرم شناسی بالینی، روانپزشکی کیفری و حقوق کیفری موردتجزیه وتحلیل قرار می گیرد.آن چه در این مطالعه مورد سوال و دارای اهمیت است این است که واقعا تمامی افرادی که دست به ارتکاب جرم می زنند ذاتا بزه کارنیستند. برخی از آنان در انطباق با قواعد و هنجارهای جامعه ناتوانند که باید مفهوم را به آنان آموخت. در واقع تمامی افرادی که مرتکبجرم می شوند، الزاما خطرناک نیستند پس باید به این مهم دست یابیم که چه افرادی از قابلیت اصلاح بیشتری برخوردارند.

Keywords:

حالت خطرناک , رویکرد کیفری , حقوق ایران