ارایه و ارزیابی اثربخشی چند شیوه تدریس در آموزش رشته علوم تربیتی

یادگیری غیر موثر، علاوه بر زیانهای اقتصادی، کاهش اعتماد به نفس، احساس حقارت، افسردگی و در نتیجه عدمشکوفایی استعداد ها و توانایی های فرد شکست خورده در تحصیل را در پی خواهد داشت. با پیشرفت علوم نیازهایفردی و اجتماعی نیز گسترده تر شده است؛ بنابراین روشهای سنتی آموزش دیگر قادر نخواهند بود که یادگیری را بهنحو مطلوب در فراگیر تسهیل نمایند. روش های تدریس راه هایی برای تحقق یادگیری، آموش و تربیت هستند. درشیوه های جدیدتر تدریس، تلاش شده است تا اصول روانشناسی، نظیر توجه به علایق و استعدادها، فعالیت فراگیران وشرکت آنان در فرآیند تدریس، مورد توجه قرار گیرد. بنابراین اخیرا بر روش های فراگیر محور، تجربه مدار و مبتنی برهم فکری و پژوهش تاکید شده است. پژوهش حاضر، با هدف جستجوی روش هایی متناسب، برای تدریس مطالبپیچیده انتزاعی صورت گرفته است. پژوهشگر با مطالعه و بررسی روش های گذشته و با تکیه بر تجربه تدریس خود، درجهت ارتقای بیشتر و بهتر تدریس مفاهیم انتزاعی، به ارایه روش هایی پرداخته است. شیوه های پیشنهادی در تحقیقحاضر عبارتند از: روش مفاهیم کلیدی، روش آموزش کلیات، روش مثال آوری و روش ترکیبی.

Keywords:

فرآیند تدریس , روش های سنتی , شیوه های جدید , آموزش دانشگاهی