کاربرد روش حداکثر آنتروپی در مدل سازی توزیع گونه شانه دار Mnemiopsis leidyi در سواحل استان مازندران
Publish place: The 4th Conference on Environmental Planning and Management
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 900
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESPME04_577
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396
Abstract:
مدل های پیش بینی کننده پراکنش پاسخ مناسبی در رابطه با اکولوژی، زیست جغرافیا و حفاظت گونه ها فراهم می کنند. شانه دار Mnemiopsis leidyi گونه ای مهاجم بوده که سریعا اکوسیستم دریای خزر را تحت تاثیر خود قرار داده و باعث کاهش جمعیت کیلکاماهیان شده است. در این مطالعه فاکتورهای زیست جغرافیایی موثر بر پراکنش بالقوه این گونه در سواحل مازندران با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی ارزیابی گردید. بدین منظور از 6 متغیر زیست جغرافیایی شامل عمق، کلروفیل، شوری، اشعه فعال فتوسنتز، تغییرات تراز آبی و دمای سطحی آب استفاده شد. مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار با استفاده از منحنی جک نایف مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی صحت سنجی مدل نشان از کارایی مناسب مدل مکسنت در مدل سازی پراکنش شانه دار بود (AUC= 956/.). نقشه لجستیک پیش بینی پراکنش بالقوه زیستگاه گونه نشان داد که بیش تر زیستگاه های مطلوب این گونه در محدوده شرقی سواحل مازندران (امیرآباد و بابلسر) می باشد. نتایج ارزیابی جک نایف و محاسبه سهم نسبی متغیرها نشان داد که متغیر عمق مهم ترین متغیر و دیگر متغیرها دارای سهم نسبی در توزیع شانه دار می باشند.
Keywords:
Authors
مهدیه آبادیجوراوری
دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
مهدی غلامعیل فرد
استادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
نعمت الله محمودی
استادیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :