ارزیابی ریسک طرح آبرسانی غدیر با بهره گیری از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره

هر نوع توسعه با هر درجهای از کمیت یا کیفیت، آثار زیست محیطی ویژه ای را به دنبال دارد. دخل و تصرف انسان در محیط طبیعی لزوما به معنای ایجاد تغییرات در شکل طبیعی و اولیه محیط است. تداوم عمل انساندر تغییر شرایط طبیعی، نهایتا می تواند توازن های موجود محیط را بر هم زده و زنجیره ای از پیامدهای ناخواسته یا پیش بینی نشده را در بر داشته باشد. طرح آبرسانی غدیر با هدف انتقال آب شرب از مخزن سد دزبه شهرستانهای شوش، سوسنگرد، اهواز، شادگان، آبادان و خرمشهر، در استان خوزستان آغاز شده است و مانند سایر پروژه های خدماتی و توسعهای در مراحل ساخت و بهره برداری، داری ریسک های احتمالی خواهد بود. بنابراین در مقاله تلاش شده است با بهره گیری از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS و SAWو تکنیک تصمیم گیری گروهی (دلفی) ریسک های حایز اهمیت در فاز ساخت و بهره برداری، شناسایی و اولویت بندی شده تا براساس درجه اهمیت هر ریسک، راهکارهای کاهش، ارایه شود. به این منظور ابتدا با بررسی تشریح فنی پروژه و فعالیت ها و ریز فعالیت های طرح، ریسک های احتمالی در دوران ساخت وبهره بردای مشخص گردید. سپس با بهره گیری از تکنیک تصمیم گیری گروهی ریسک های شناسایی شده غربال گری شده تا ریسک های حایز اهمیت مشخص شوند. نهایتا به منظور تعیین اولویت هر ریسک از معیارهای شدت، احتمال کشف، احتمال وقوع و درجه اهمیت در تکنیک تصمیم گیری چند معیاره بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان داد، جداشدن کانال هوارسان به داخل تونل، خاموش شدن توربین جت هواساز، برق گرفتگی و سقوط ار ارتفاع به ترتیب با 0.988و 0.947و 0.90 و 0.829 در اولویت اول تا چهارم ریسک های حایز اهمیت، شناخته شده اند

Keywords:

ریسک , تصمیم گیری چند معیاره , غدیر/ TOPSIS/ SAW