نقش جو سازمانی نوآورانه و رضایت شغلی در پیش بینی بهره وری شغلی کارمندان پتروشیمی بندر ماهشهر

هدف از انجام این پژوهش نقش واسطه گری رضایت شغلی در رابطه بین کاربرد اصول ارگونومی وجود سازمانی نو آورانه با بهره وری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان شرکت نفت ماهشهر به تعداد 9000 نفر بود که با استفاده از جدول مورگان تعداد 368 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و با توجه به اینکه 80 درصد کارکنان صنعت نفت، نیروی اجرایی و 20 درصد نیروی ستادی بودند، نمونه گیری بصورت طبقه ای نسبتی انجام شد، به این صورت که 74 نفر از این نمونه را نیروی ستادی و 294 نفر دیگر را نیروی اجرایی شاغل در پتروشیمی بندر ماهشهر تشکیل داده اند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ارگونونی نورودیک کورنیکا و همکاران 1987پرسشنامه جو سازمانی نو آورانه سیگل و کایمرر 1978،پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت و همکاران 1969 و پرسشنامه بهره وری اچپوهرسی و بلانچارد وگلد 1994بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های رگرسون ساده و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد، رضایت شغلی به صورت مثبت و معنادارپیش بینی کننده ی بهره وری میباشد. از میان ابعاد جو سازمانی، حمایت از خلاقیت و تامین منابع نوآوری به صورت مثبت و معنادار پیش بینی کنندهی رضایت شغلی می باشند.

Keywords:

جو سازمانی نوآورانه , رضایت شغلی , بهره وری شغلی