بررسی رابطه بین سرمایه فکری و جریان وجوه نقد عملیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سرمایه فکری و جریان وجوه نقد عملیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر منطق اجرای پژوهش از نوع استقرایی، از نظر زمان پژوهش مقطعی، از نظر نوع داده های پژوهش کمی، از نظر نحوه اجرای پژوهش توصیفی- همبستگی می باشد. برای دستیابی به اهداف پژوهش تمامی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره 7 ساله از سال 1387 تا 1393 به روش فلیرتینگ تعداد 146 شرکت انتخاب شده اند، مورد بررسی قرار گرفت. روش آزمون فرضیه ها، استفاده از مدل رگرسیونی پانل دیتا و آزمون هاسمن می باشد. در این پژوهش سرمایه فکری به عنوان متغیر مستقل بررسی شد که از مدل ضریب ارزش افزوده (VAIC) که به وسیله پولیک ( 1998) مطرح شده است، به عنوان مدل اصلی سنجش سرمایه فکری در این پژوهش به کار گرفته شد و اساس اندازه گیری آن سه متغیر می باشد. کارآیی سرمایه ارتباطی (CEE) ، کارآیی سرمایه انسانی (HCE) ، کارآیی سرمایه ساختاری (SCE) و در صورتی که ضریب (VAIC ) بالاست، کارآیی ارزش افزوده به وسیله کل منابع شرکت بهتر است و برای اندازه گیری متغیر وابسته جریان وجوهنقد عملیاتی از متغیرهای سود عملیاتی و تغییرات در دارایی های جاری و تغییرات در بدهی های جاری و استهلاک استفاده گردیده است. بدین ترتیب یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی تدوین شد. نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه فکری و جریان وجوهنقد عملیاتی رابطه معنادار وجود دارد، فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر وجود رابطه مثبت بین سرمایه فکری و جریان وجوه نقد عملیاتی تایید می شود. بین سرمایه انسانی و جریان وجوه نقد عملیاتی رابطه معناداری وجود دارد و با توجه به مثبت بودن ضریب، این رابطه به صورت مستقیم می باشد و همچنین بین سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی و جریان وجوه نقد عملیاتی رابطه معناداری وجود دارد و با توجه به مثبت بودن ضریب، این رابطه مستقیم می باشد، لذا در سطح اطمینان 99 % مبنی بر وجود رابطه مثبت بین سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی و جریان وجوه نقد عملیاتی تایید می شود.

Keywords:

سرمایه فکری , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه ارتباطی , جریان وجه نقد عملیاتی