تاثیر سایکودرام بر ابراز وجود در دانشجویان ( مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه)

پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر جلسات برگزاری سایکودرام (روان نمایشگری) بر افزایش قدرت ابراز وجود دانشجویان به عنوان شخص اول، و همچنین مشاهده کنندگان این جلسات انجام شد و از نظر هدف کاربردی با شیوه اجرای آزمایشی است. نمونه آماری شامل 30 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد کرمانشاه بود که در سال تحصیلی 1394-95 در این واحد مشغول تحصیل بوده و بصورت نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات، میدانی بود و ابزار گردآوری اطلاعات نیز شامل پرسشنامه 40 سوالی ابراز وجود گمبریل و ریچی(1975) است. اعتبار پرسشنامه با استفاده از آلفای کرانباخ برابر با 0/93 گزارش شد. در تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های پارامتریک و ناپارامتریک شامل t گره های مستقل، T گروههای وابسته و u -مان ویتنی، استفاده شد. نتایج نشان داد که سایکودرام بر توانایی خودابرازگری در نمونه هایی که دارای نقش اول (پروتاگون) هستند و نیز در روان تماشاگران تاثیر دارد و قدرت خود ابرازگری را در آنان افزایش می دهد. همچنین بین میزان خود ابراز گری در پروتاگون و روان تماشاگران، تفاوت معناداری از نظر آماری مشاهده نشد.

Keywords:

سایکودرام , روان تماشاگران , پروتاگون , خودابرازگری