برآورد فاکتور فرسایندگی باران با استفاده از الگوریتم های زمین آمار مطالعه موردی استان هرمزگان

فرسایندگی باران یا توانایی باران در جداسازی ذرات خاک و انتقال آنها به عنوان شاخصی مهم از باران در ارزیابی پتانسیل فرسایش زایی باران در یک منطقه است. فرسایندگی باران فاکتور - R به عنوان یک پارامتر ورودی اولیه برای فرسایش خاک، رسوب و مدلسازی کیفیت آب، استفاده میشود. هدف از این تحقیق محاسبه و مدلینگ فاکتور فرسایندگی باران در استان هرمزگان با استفاده از داده های16 ایستگاه باران سنجی با روش های زمین آماری میباشد. پس از محاسبه فاکتور فرسایندگی باران برای ایستگاه مورد نظر، با استفاده از روش-های زمین آماری مختلف، نقشه فاکتور فرسایندگی باران منطقه مورد مطالعه ترسیم گردید و برای نشان دادن همبستگی مکانی بین داده های فرسایندگی باران از ترسیم واریوگرام استفاده شد که واریوگرام نمایی با میزان بهترین همبستگی بین داده ها را مدل کرده و برای درونیابی استفاده گردید. هم جنین، برای بررسی میزان شاخص فرسایندگی از روش های دورنیابی ORD Kriging ،UNI Kriging ، IDW ، LPIوGPI استفادهشده و جهت انتخاب بهترین روش درونیابی از شاخص های آماری ریشه میانگین مربعات خطا RMSE و میانگین قدر مطلق خطا MAE استفاده گردید. نتایج نشان داد که روشGPI بهترین روش میباشد

Keywords:

زمین آمار , فرسایندگی باران , درونیابی , کریجینگ , استان هرمزگان