مقایسه ریکاوری فشار خون متعاقب فعالیت وامانده ساز بی هوازی دردو نوبتصبح و بعدظهر در پسران فعال دارای اضافه وزن

زمینه و هدف : از آنجایی که عصب واگی ریکاوری فشار خون بعد از ورزش را تسریع می کند، این پژوهش در صدد بررسی این که کدام فعالیت هوازی و بی هوازی ریکاوری فشار خون سریعتری دارد. بنابراین این مطالعه به مقایسه ریکاوری فشار خون متعاقب دو نوع فعالیت وامانده ساز هوازی و بی هوازی در پسران فعال دارای اضافه وزن می پردازد. روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن با میانگین سن 23.58±0.22 سال ، وزن 78/42±6/76 کیلوگرم ، قد 175/9±6/9 سانتی متر، شاخص توده بدن 26/03±1/26 کیلوگرم برمجذورقد انتخاب شدند ، به دوگروه تجربی n=10 و کنترل n=10 تقسیم شدند. سپس نمونه ها، در دونوبت صبح و بعدظهر به آزمون بی هوازی رست(شامل 6 تکرار دو سریع در مسافت 35 متر با حداکثر شدت است که با فاصله ی استراحت 10 ثانیه در بین هر تکرار) پرداختند. پس از یک جلسه فعالیت بی هوازی ریکاوری فشار خون به مدت 5 دقیقه (هر دقیقه یک مرتبه) بعد از تمرین اندازه گیری شد. به منظور تجزیه تحلیل استنباطی داده ها از روش آماری آزمون t جفت شده استفاده شد. هم چنین سطح معنی داری برای تمام روش های آماری در سطح احتمال α<0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: بین ریکاوری فشار خون سیستولی بعد از فعالیت وامانده ساز بی هوازی رست در صبح و بعدازظهر تفاوت معنی داری وجود نداشت p> 0.05 وهمچنین بین ریکاوری فشار خون دیاستولی بعد از فعالیت وامانده ساز بی هوازی رست در صبح و بعدازظهر تفاوت معنی داری وجود نداشت p> 0.05 . بحث و نتیجه گیری: به طور کلی، بین ریکاوری فشارخون سیستولی و دیاستولی بعد از فعالیت وامانده ساز بی هوازی در صبح و بعدازظهر تفاوت معنی داری وجود نداشت. لیکن ریکاوری فشار خون سیستولی در فعالیت بی هوازی در بعدازظهر به طور معنی داری سریعتر از فعالیت بی هوازی در صبح بود

Keywords:

ریکاوری فشار خون , فعالیت هوازی , فعالیت بی هوازی