تثبیت ریزگردها در حوضه غربی دریاچه ارومیه با استفاده از مالچ پاشی و کاشت نهال بر اساس تصاویر ماهوارهای (مطالعه موردی : روستای جبل کندی)

کاهش سطح آب دریاچه ارومیه یکی از تهدیدات جدی زیستمحیطی محسوب میشود که یکی از خطرناکترین پیامدهای آن وجود گرد و غبار ناشی از شن و ماسه ریز سواحل بدون رطوبت دریاچه میباشد. مالچ پاشی و کاشت نهالهای مقاوم مانند گز و قره داغ امروزه یکی از راهکارهای اساسی در راستای کاهش گرد و غبار و کویرزایی میباشد. هدف از این پژوهش تثبیت ریزگردها با استفاده از روشهای بیولوژیک مالچ پاشی، کاشت نهال مقاوم و نصب بادگیر با توجه به شرایط بحرانی منطقه با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست میباشد. بر این اساس ابتدا با استفاده از مشاهدات میدانی و تپههای شاهد معینشده در منطقه از بحرانی بودن شرایط منطقه از نظر حمل ریزگردها اطمینان حاصل شد و سپس با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست 8 و 4 در دو سال مختلف با استفاده از نرمافزار1.envi5 تصاویر با روش نزدیکترین فاصله طبقهبندی شدند و در نرمافزار 2.arcgis10 تغییرات اراضی آشکارسازی و در چهار کد قرار گرفتند و برای هر کد یکی از روشهای تثبیت ریزگردها یا ترکیبی از هر سه مشخص گردید. نتایج بهدست آمده در پژوهش نشان میدهد که در مناطقی با قابلیت کشت و شنهای با ذرات 75.4 میلیمتر به بالا به کاشت درختچههای مقاوم و به مناطق ماسهای با ذرات کمتر از 75.4 و دارای تپههای ماسهای از مالچ بیولوژیک، کاشت نهال و ساخت بادگیر به صورت ترکیبی استفاده میکنیم. همچنین در نتایج بعدی مساحتهای اراضی آشکارسازی شده با استفاده از 2.arcgis10 برآورد شد، اراضی با کد 1 تا 4 به ترتیب در سال 2016 برابر با 2500 ،1100 ،950 ،2150 میباشد که دال بر افزایش مناطق خشک و کویری میباشد.

Keywords:

تثبیت ریز گردها , مالچ پاشی بیولوژیک , بادگیر , نهال مقاوم , تصاویر ماهوارهای