شهر دوستدار توریست با رویکرد به میراث فرهنگی- باستانی شهر شیراز

گردشگری به عنوان صنعت مادر،تاثیر بسزایی در توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی کشورهای جهان دارد. درکشور ما نیز با توجه به وجود جاذبه های بالقوه فراوان در زمینه جذب گردشگر داخلی و خارجی متاسفانه به دلیل عدم وجود برنامه پایه ایی و مناسب این امر نمود خاصی نداشته است. منطقه شیراز با دارا بودن پتانسیل های قوی در زمینه جذب گردشگر از جمله جاذبه های تاریخی، فرهنگی آداب و رسوم و اقوام می تواند به عنوان قطب گردشگری اقتصادی در سطح ملی و بین الملی قرار گیرد . در پژوهش حاضر ،به منظور رسیدن به هدف جذب توریست، ابتدا به بررسی مبانی نظری پژوهش پرداخته شده است . سپس به عنوان نمونه موردی، شهر شیراز انتخاب و در مورد بناها و معماری دوره های متعدد تاریخی در شهر شیراز تحقیق شده است. در ادامه، در گام بعدی، برای یافتن راه حلی سازمان یافته در جهت رفع کمبودها در جذب توریست، بناهایی شاخص ، مربوط به دوره های تاریخی در شهر شیراز، به صورت تصادفی انتخاب شده و به عنوان نمونه های تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. تنگناها و محدودیت های توسعه مشخص شده و در گام نهایی راهکارها و پیشنهادات در جهت رفع نواقص در مسیر جذب توریست و ایجاد طرحی مناسب برای شهر دوستدار توریست،ارایه شده است.

Keywords:

گردشگری , شیراز , بافت تاریخی , معماری , توریست , فراغت