در دنیای یک کودک، خانه اولین تصور از پناهگاه امن در تماس با اوست .توجه به نکاتی همچون اینکه
کودک همواره در تعامل با محیط است و در مقابل با دنیایی که در آن زندگی میکند واکنش نشان میدهد، میتواند درباره عملکرد دنیایی که سازگاری او را ممکن میسازد، نظریههایی بسازد و در چگونگی آن باعثتجدید نظر شود وبطور حتم در طراحی فضای خاص
کودک حایز اهمیت است .اما معماری امروزه ما نمیتواند مامن همیشگی کودکان باشد و آن قابلیت لازم برایبرآوردن نیازهای یک
کودک همچون نیاز به عبور و گذر و رمزگشایی از دنیای بیرون را ندارد .بنابراین نیاز به طراحی فضایی مناسب که در شرایط مطلوب ومنطبق با روحیات و خواسته های کودکان، نیازهایشان را به بهترین نحو فراهم آورد و در رشد و پرورش روح و جسمشان نقش بسزایی داشته باشد، به خوبی احساسمیشود.می دانیم
بازی جزء تفکیک ناپذیر از زندگی کودکان است× کودکان بیش تر از هر امردیگر وقت خود را به
بازی اختصاص می دهند فضاهای
بازی اولین مکان برخورد مستقل
کودک با جهان خارج از خانه است بنابراین ضروریست محیط هایی در نظر گرفته شوند که بصورت تخصصی برای کودکان طراحی شدهباشد و در طراحی آنها همه نیازهای روحی و جسمی ، کودکان بصورت کاملا دقیق مطالعه و لحاظ شود ایجاد حس آرامش و
امنیت یکی از فاکتورهای اصلی درطراحی محیط های کودکان است× هدف پژوهشی که پیش روست بررسی مقوله مهم حس
امنیت در کودکان در محیط های باز با استفاده از ساختارهای این محیطها می باشد شاخصه هایی چند درراستای دست یافتن به الگوهای برای انتخاب مصالح،نحوه جانمایی فضاها،برخی ازفضاهای مورد نیاز،نحوه محصورکردن فضاهای سبز،مسیرهای دوچرخه ،محل گلها و درختان و بررسی شده اند× برای ایمن سازی فضاهای
بازی ضمن پیاده سازی ، مدیریت یکپارچه ایمنی، بهداشتی و محیط زیست محیطی مناسب می بایست از داده های اولیه و استاندارد برای طراحی زمین
بازی استفاده کرد.