توانا ساختن جوامع برای دستیابی به مهارتهای لازم برای ارتقای سلامت و حمایت از آن، یک هدف عمده در
آموزش سلامت است. از طریق مشارکت جوامع، افراد معمولی و حرفه ای قادرند تا مشکلات بهداشتی را بررسی نموده، دانش و تجربه را به اشتراک گذارده و راه حل مشکلات را توسعه بخشند. نقش
آموزش سلامت این است که کمک کند تا جامعه به گونه ای خودش را سازمان دهی کند که یادگیری به وقوع پیوسته و متعاقب آن اقدامات عملی صورت پذیرد. توانمند سازی جوامع برای دستیابی به مهارتهای لازم جهت ارتقای سلامت، هدف اصلی در
آموزش سلامت به جوامع است. هدف از
ارزشیابی این است که تا چه حد نظام برنامه های
آموزش سلامت می تواند با سازمان دهی مخصوص به خود، اعضای
آموزش دهنده، برنامه های آموزشی، امکانات و تکنولوژی آموزشی و روش ها و شیوه های یادگیری افراد را توانمند در راستای سلامتی خود سازد و همچنین عواملی که مانع تحقق اهداف می گردد را مشخص سازد. از
ارزشیابی می توان برای بازده فعالیت های آموزشی نیز استفاده کرد. در
ارزشیابی به منظور قضاوت در مورد میزان مطلوبیت و کیفیت برنامه باید به مقایسه وضع موجود با استانداردها پرداخت، ولی چنانچه استانداردی وجود نداشته باشد باید در این صورت از هدف های آموزشی ، انتظارات افراد ذی نفع و ذی علاقه نسبت به نظام آموزشی می توان چهار چوبی برای مقایسه فراهم نمود و با مقایسه وضعیت موجود با وضعیت مطلوب به میزان مطلوبیت اوضاع یا میزان تحقق یافتن اقدام نمود.