مدیریت
شبکه های آبیاری مهمترین عامل در بهره برداری از آنهاست و بهره برداری از شبکه و ارائه خدمات به کشاورزان، نگهداری مستمر شبکه بر مبنای معیارهای بهره برداری بهینه و اعمال مدیریت با کمترین هزینه ممکن از اهداف مدیریت شبکه می باشد.
ارزیابی وضعیت موجود شبکه ها و آگاهی از وضعیت آنها برای
مدیریت بهینه شبکه ها ضرورت اصلی بوده و بایستی به طور مستمر راهکارهایی در جهت بهبود عملکرد مدیریتی آنها ارائه نمود. این استمرار مستلزم آگاهی و اطلاع از ارائه روش های نوین در
شبکه های آبیاری است، در صورتی که بتوان با مقایسه شبکه های مشابه از وضعیت آنها آگاه شد می توان از نقاط قوت شبکه های برتر برای بهبود مدیریت و ارتقاء عملکرد مدیریتی شبکه های ضعیف تر استفاده نمود.
در این تحقیق با ارزیابی
شاخص های مدیریتی دو شبکه آبیاری بریموند و دینور در استان کرمانشاه و محاسبه وضعیت موجود آنها و مقایسه آنها با هم، مقادیر نسبی شاخص ها به صورت عددی (نرمال) محاسبه و با توجه به مقدار عملکرد و ضرائب اهمیت نسبی آنها به ترتیب برای هر شبکه نقاط ضعف اولویت بندی می گردد. سپس با مقایسه دو شبکه، راهکارهای مدیریتی مناسبی که بر بهبود شبکه برتر کارآمد بوده است برای تقویت و بهبود مدیریت عملکرد شبکه ضعیف تر استفاده می شود.