اولویت های پژوهش در آموزش از دیدگاه مسیولین و صاحب نظران آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

زمینه و هدف: کمبود منابع پژوهشی ایجاب می کند برای رسیدن به سطح قابل قبولی از سلامت، از آنها بیشتر در طرح های پژوهشی دارای اولویت استفاده شود. از این رو هدف مطالعه حاضر تعیین اولویت های پژوهش در آموزش، از دیدگاه مسیولین و صاحب نظران آموزشی دانشگاه علوم پزشکیمشهد می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر که از دسته پژوهش های نظام سلامت می باشد، با همکاری تمامی افراد کلیدی و صاحبنظران حوزه آموزش دانشگاه ( 21 نفر)، اولویت های پژوهش در آموزش استخراج گردید. به منظور طراحی فرم نیازسنجی، عناوین و حیطه های پژوهشی و معیارهای امتیازدهی با روش بارش افکار، شناسایی و با روش دلفی تکمیل و نهایی شدند. برای تعیین اولویت ها، از فرم نیازسنجی تدوینشده استفاده و مهم ترین گزینه با محاسبه جمع امتیازات هر حیطه تعیین شد. یافته ها: در مجموع 24 مورد به عنوان مهم ترین اولویت های پژوهش در آموزش دانشگاه در سه حیطه برنامه ریزی آموزشی، مدیریت آموزشی و ارزشیابی آموزشی بدست آمدند. اولویت های تعیین شده به ترتیب امتیازات عبارتند از: مهارت های بالینی، هزینه اثربخشی در آموزش، برنامه ریزی آموزشی، آموزش سرپایی، عملکرد اساتید، نیازهای آموزشی دانشجویان، شیوه های یاددهی و یادگیری در آموزش پزشکی، مهارت های ارتباطی و .... نتیجه گیری: ارایه اولویت های پژوهش در آموزش علاوه بر هدایت موضوعات پژوهشی پیشنهادی به سوی موارد مرجح، چنانچه مورد توجه سیاست گذاران، داوران و تصویب کنندگان طرح های پژوهشی نیز قرار گیرد می تواند بعنوان ابزاری جهت استفاده بهینه از منابع مالی محدود در راستای کاربردی کردن پژوهش ها مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

اولویت ها , پژوهش , آموزش