اپیدمیولوژی سرطان های گوارشی (معده، مری و کولورکتال) در شهرستان نیشابور در سال های 1390-1385

زمینه و هدف: سرطان های گوارشی شایع ترین نوع سرطان در میان مردان و دومین سرطان شایع در زنان ایرانی محسوب می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی روند تغییرات میزان بروز خام و تطبیق شده سنی سرطان های گوارشی در شهرستان نیشابور بین سال های 1390-1385 می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی، از اطلاعات موجود در پرونده های بیماران نیشابوری مبتلا به انواع سرطان که در بیمارستان های مشهد و نیشابور پذیرش شده اند، استفاده شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS v.16 آنالیز و میزان بروز خام و تطبیق شده سنی محاسبه گردید. یافته ها: از 783 مورد بیمار سرطانی، تعداد 335 نفر (42/8 درصد) مبتلا به سرطان های گوارشی بودند. بالاترین شیوع مربوط به سرطان معده (41/8 درصد) بوده و درصد ابتلای مردان و زنان به ترتیب 63/3 و 36/7 گزارش شده بود. نتایج، حاکی از آن بود که طی این دوره میزان بروز سرطان های گوارشی روند تقریبا نزولی داشته است. نتیجه گیری: در حدود نیمی از انواع سرطان ها در منطقه نیشابور مربوط به سرطان های گوارشی بوده و میزان بروز منتهی به سال 1390 در آنها نزولی است که این میزان در مردان و گروه های سنی بالاتر بیشتر بود. این روند کاهشی ممکن است به دلایل متعدد از قبیل، کنترل ریسک فاکتورها، عدم شناسایی بیماران مبتلا، مراجعه به مراکز درمانی خارج استان و یا افزایش مرگ و میر بیماران و ... باشد که نیاز به بررسی های بیشتری دارد.

Keywords:

اپیدمیولوژی , سرطان های گوارشی , بروز سنی تطبیق شده , نیشابور