بررسی رابطه محافظه کاری و کارایی سرمایه گذاری با توجه به وضعیت تامین مالی و مالکیت نهایی در شرکت هایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطه ی بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری می باشد جامعه آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره زمانی 1387-1391 بررسی شده اند. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با کنترل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در شرکتهایی که نیاز به تامین مالی خارجی ندارند، رابطه محافظه کاری با سرمایه گذاری منفی است و در شرکت هایی که نیاز به تامین مالی خارجی دارند این رابطه مثبت است. همچنین در شرکتهایی که مالکیت نهایی آنها در اختیار بخش دولتی و شبه دولتی است، رابطه محافظه کاری و سرمایه گذاری منفی می باشد. بر این اساس با شدت یافتن مسایل نمایندگی، محافظه کاری به عنوان یک مکانیزم کنترلی در جهت کاهش مسایل نمایندگی عمل می کند.

بررسی رابطه محافظه کاری و کارایی سرمایه گذاری با توجه به وضعیت تامین مالی و مالکیت نهایی در شرکت هایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران Keywords:

محافظه کاری , کارایی سرمایه گذاری , مالکیت نهایی , عدم تقارن اطلاعاتی , هزینه هاینمایندگی