بررسی آسیب شناسانه سیاستهاوسیاست گذاریهای فرهنگی ایران بعدازانقلاب اسلامی

سیاست گذاران درعرصه فرهنگ ضرورت انجام یا امتناع حدود و عرصه های آن نهادهای مداخله کننده نوع ارتباط و هم کنشی آنها نظریه های سیاست گذاری فرهنگی سازگاری با محیط بومی مدلها روشها و ... برخی مشکلات و پرسشهای اساسی است که اکنون مدیریت عرصه فرهنگی کشور به گونه ای جدی باآنها مواجه است باتوجه به اینکه سندبیست ساله نام افق روشنی را برای جایگاه ایران درسال 1404 ترسیم نموده لازم است درحوزه های علمی فناوری اقتصادی سیاسی و فرهنگی هدف گذاری های مناسب صورت گیرد و استراتژیهایرسیدن به این اهداف تدوین گردد درمجموعه سیاست گذاریهای عمومی سیاست های فرهنگی بالاترین اهمیت را دارد ازاین روست که درنگاه یونسکو 1998 فرهنگ و سیاست گذاریهای فرهنگی نه درحاشیه بلکه درکانون فرایند توسعه پایدار کشورها تعریف می گردد درکشورها به دلیل تعدد مراجع تصمیم گیری و نهادهای سیاست گذاری فرهنگی و به دلیل نبود الگوی جامع و مشخص برای سیاست گذاری درحوزه فرهنگ ابهام زیادی درمسیولیت های فرهنگی وجود دارد و تداخل و انسجام زیاد یدربرنامه و طرح های فرهنگی مشاهده نمی شود بنابراین آسیب شناسی سیاست ها و سیاست گذاریهای فرهنگی کشور دردوران بعدازانقلاب اسلامی گامی ضروری پیش ازاغاز هراقدامی به نظر می رسد

Keywords:

سیاست , فرهنگ , سیاست گذاری , آسیب شناسی , برنامه ریزی