بررسی میزان باقیمانده حشره کش دیازینون در محصول گیلاس عرضهشده در میدان میوه و تره بار مرکزی استان تهران

عدم اعتماد و اطمینان به مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته و دیگر فناوری های نوین و کمترشناخته شده توسط مدیران، با وجود کشت بیش از 170میلیون هکتار محصولات تراریخته در دنیاموجب استمرار استفاده از روش های تولید غذا با تکیه بر مصرف از آفت کش های شیمیاییخطرناک شده است. به منظور تعیین باقیمانده حشره کش دیازینون تعداد چهل نمونه گیلاس ازمیدان مرکزی میوه و تره بار تهران که از پنج شهر مختلف لواسان، شهریار، قزوین، مشهد و ارومیهکه قطب تولید گیلاس در ایران هستند، طی مدت معینی در ماه های خرداد و تیر سال 90تهیهشده و به آزمایشگاه انتقال داده شدند. جهت استخراج نمونه ها از روش استاندارد کچرز استفادهشد. پس از استخراج نمونه ها، جهت اندازه گیری دیازینون از دستگاه کروماتوگراف گازی-طیفسنجی جرمی استفاده شد و مقادیر به دست آمده با حداکثر میزان مجاز ملی باقیماندهآفت کش ها مقایسه شد. نتایج نشان داد که 10درصد نمونه های مورد آزمایش دارای آلودگیبالاتر از حد مجاز به دیازینون بودند ( 0/5 =MRLمیلیگرم بر کیلوگرم) که شامل چهار نمونه ازمشهد ( 0/3میلیگرم بر کیلوگرم) و لواسان ( 0/29میلیگرم بر کیلوگرم) بودند و مابقی 90درصداز نمونه ها بدون باقیمانده قابل ردیابی دیازینون بودند. نتایج به دست آمده میتواند دربرنامه ریزی های استفاده و کاربرد آفت کش ها در مناطق پر خطر کشور در آینده استفاده شود

Keywords:

باقیمانده دیازینون , روش جدید استخراج کچرز , کروماتوگرافی گازی , اسپکتروسکوپی جرمی , گیلاس