نگرشی نوین در ارزیابی ژیومورفوسایتها و ژیوسایتها در ایران

ژیوتوریسم بخشی از توریسم طبیعی است که تکیه بر منابع طبیعی و زمینشناسی دارد. ژیوسایتها و ژیومورفوسایتها بهعنوان زیربنای تنوع زمینشناختی همیشه مدنظر گردشگران ژیومورفولوژی و زمینشناسی بوده است. از این رو برای پتانسیلیابی ژیوتوریسم یک منطقه و یا قابلیتسنجی توریستی ژیوپارکها، در ایران و جهان محققین همواره به دنبال ارزیابی ژیوسایتها و ژیومورفوسایتهای آن منطقه بودهاند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی روشهای ارزیابی موجود و معرفی یک روش جامع برای مناطق ژیومورفوتوریسمی در ایران است. روششناسی تحقیق بر مبنای تطبیقی - تحلیلی است. به این صورت که تعداد زیادی از روشهای ارزیابی ژیوسایتها و ژیومورفوسایتها را تا سال 2015،گردآوری و کنار هم قرار داده و با مقایسه آنها، نقاط ضعف و قوت آنها استخراج و یک روش کاملتری که بتواند نواقص را برطرف کند معرفی میشود. آنچه از تحقیق حاضر برمیآید این است که روش کومانسکو کاملترین روش برای ارزیابی ژیومورفوسایتها در حال حاضر میباشد، با ذکر این نکته که در ارزیابی نقش خدماتی ژیومورفوسایتها ضعیف عمل کرده است. روشهای پرالونگ، لویس کوبالی کوا، بریلها و فاسولاس در مرتبههای بعدی اهمیت قرار میگیرند، هرچند آنها نیز در قسمتهایی تمام پتانسیل یک ژیومورفوسایت را نشان نمیدهند. اکثر روشهای کار شده در ایران روشی جامع برای ارزیابی ژیومورفوسایتها نیست. به همین منظور روشی برای ارزیابی ژیوسایتها و ژیومورفوسایتها پیشنهاد میشود تا نواقص موجود در روشهای قبلی مرتفع گردد.

Keywords:

نگرش نو , ژیومورفوسایت , ژیوسایت , ژیوتوریسم , ژیوپارک