اثر پلی الکترولیت های پلی متاکریلیک اسید بر پایداری سامانه های تعلیقی آلومینایی

برای تولید قطعه خام سرامیکی با ریز ساختار مطلوب و چگالی بیشتر آنچه اهمیت دارد وجود تعلیقی پایدار با بیشترین میزان بارگذاری سرامیک است که در عین حال گرانروی مناسب برای جاری شدن و قالب ریزی را داشته باشد. دراین پژوهش، پایداری سامانه های تعلیقی آبیa- آلومینایی در مجاورت نمک های Na+ و NH4+ پلی متاکریلیک اسید به عنوان پلی الکترولیت بررسی شد و درباره اثر پارامترهای مختلفی نظیر مقدار پلی الکترولیت اضافه شده به تعلیق ،میزان بارگذاری پودر سرامیک، مقدار شتابدهنده فرایند پلیمر شدن در سیستم قالب ریزی ژل یعنی TfmeD(N.N.N.N- تترامتیلاتیلن دی آمین) ومدت زمان استفاده از تکان دهنده فراصوتی برپایداری تعلیق های آلومینایی مطالعه شد مقدار بهینه از پلی متاگریلیک اسید( هر دو نمک آن) برای رسیدن به حداکثر پایداری و حداقل گرانروی معین شد که برای هر دو نمک مقداری برابر با 0.3 میلی لیتر به ازای 100 گرم پودر خشک است. نتایج آزمایش نشان می دهد که افزایش بارگذاری پودر سرامیک در تعلیق باعث افزایش گرانروی تعلیق صرفا در سرعت های برش پایین می شود. مقدار بحرانی TEMED اضافه شده به تعلیق دارای پلی الکترولیت 0.4 میلی لیتر به ازای100 گرم پودر خشک است. بالای این مقدار PH گرانروی تعلیق سرعت افزایش می یابد. مدت زمان استفاده از تکان دهنده فرا صوتی به منظور افزایش پراکندگی پودر در تعلیق محدودیت دارد و بالاتر از این حد، گرانروی تعلیق با شیب ثابتی افزایش می یابد(142nPa) با استفاده از نتایج حاصل تعلیق سیالی با بارگذاری 53 درصد حجمی (بیشتر از 80 درصد وزنی) از پودر آلومینا تهیه شد که برای تهیه قطعه به روش قالب ریزی ژل مورد استفاده قرار گرفت. عکس های برداشت شده به وسیله میکروسکوب الکترون پویشی به خوبی اثرپلی الکترولیت را در افزایش چگالی قطعه خام و همگی ازی ساختار آن در مقایسه با تعلیق هایی که در آن ها از پلی الکترولیت استفاده نشده است نشان می دهد.

Keywords:

تعلیق , پایداری , a-آلومینا , پلی الکترولیت , قالب ریزی ژل