تدوین معیارهای موثر بر کارایی فضاهای گمشده با تاکید بر ارتقا منظر شهری (نمونه موردی: پل 9 دی کرمان)

شهرهای معاصر امروزی به دلیل وسعت زیاد آنها و گسترش روز افزون آنها، اهمیت سرعت و رسیدن سریع به مقصد یکی از خصوصیات مهم آن هاست، لذا ساخت مسیرها و پل ها برای رسیدن به این هدف صورت می گیرد. اما هر عنصر شهری تنها نقش عملکردی صرف را بر عهده ندارد. پل ها به عنوان یکی از زیرساخت های اصلی شهر که نقش جابه جایی را بر عهده دارند، به دلیل توجه صرف به عملکرد آنها و عدم توجه به فضای ایجاد شده توسط آنها باعث شده فضایی نامطلوب موسوم به فضای گمشده در زیر این پل ها ایجاد شود. در نتیجه روند رو به رشد افزایش فضاهای گمشده در نقاط مختلف شهرها تهدیدی جدی برای کنترل کیفیت محیط های شهری به حساب می آید. لذا در تحقیق حاضر که یک تحقیق کیفی است، از نظر هدف کاربردی و ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی می باشد. با استفاده از نظریات اندیشمندان و صاحبنظران حوزه شهرسازی به جمع آوری معیارهای کیفی سنجش محیط پرداخته و با بررسی ویژگی های فضاهای گمشده معیارهای موثر بر کارایی فضاهای گمشده را بدست آورده و در ادامه با بررسی عناصر و کیفیت های منظر شهری معیارها و شاخص های موثر بر ارتقاء منظر شهری را نیز جمع آوری کرده و سپس با انطباق معیارهای بدست آمده به بررسی وضعیت منظر شهر محدوده مورد مطالعه پرداخته می شود و راهکارهایی جهت ارتقاء آن ارایه می گردد.

Keywords:

فضای شهری , فضای گمشده , منظر شهری , پل 9 دی