چگونگی کاهش استرس های محیطی با رویکرد توسعه پایدار شهری

در طول قرن گذشته مبحث توسعه پایدار شهری بسیار مورد توجه متخصصان و طراحان محیط شهری قرار گرفته است . در گذشته انسان بیشتر تحت تاثیر محیط زیست قرار می گرفت ولی امروزه انسان بر محیط خود اثر می گذارد و حتی اگر تاثیراتی از محیط خود بگیرد، اغلب بازخورد همان اثری است که خود ایجاد کرده است . توسعه بی رویه شهری و زندگی مدرن باعث تبلور استرس های محیطی شدید و افزایش افسردگی در جوامع شهری شده است . استرس واکنشی روانی و فیزیولوژیکی است و زمانی رخ می دهد که فرد حس می کند در موقعیت و شرایط تهدید کننده ای قرار گرفته است. استرس غالبا به صورت احساس اضطراب تجربه می شود. هنگامی که فرد احساس می کند در معرض خطر و تهدید قرار گرفته است سیستم اعصاب سمپاتیکش او را آماده فرار از خطر یا مقابله با آن می کند. نخستین گام برای مقابله با استرس، شناسایی عوامل و زمینه های استرس زا است همچنین در راستای مقابله با این موضوع برای ارتقا سلامت روحی شهروندان ، معماری و طراحی شهری صحیح و پایدار نقش مهمی را ایفا می کند که امروزه متاسفانه توجه کمی به آن می شود.این پژوهش بر آن است ضمن ارزیابی شاخصه های سلامت رفتاری و اجتماعی شهری و توسعه پایدار در شهرها به بررسی نقش معمهاری و شهرسازی پایدار بر سلامت روحی و روانی جامعه مدرن و کاهش استرس های ناشی از زندگی در محیط شهری در حال توسعه پرداخته شده است . روش تحقیق این پژوهش به صورت توصیفی -تحلیلی و منابع کتابخانه ای و ژورنال های مرتبط به عنوان منابع اطالعاتی این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است.

Keywords:

پایداری , استرس های محیطی , توسعه پایدار , طراحی شهری