ارزیابی عملکرد ساختمان های بلند فولادی مقاوم سازی شده بوسیله کمربند خرپایی در انهدام پیشرونده

انهدام پیشرونده به طورکلی به حالتی اطلاق می گردد که در آن خرابی جزیی ایجاد شده در بخشی از ساختمان بصورتی گسترش می یابد کهه منجر به تخریب کل ساختمان و یا قسمت زیادی از آن شود. با توجه به اینکه این عدم تناسب خرابی اولیه و نهایی می تواند موجب افزایش تلفات شود، می توان گفت مقاوم سازی ساختمان های موجود در برابر انهدام پیشرونده امری ضروری می باشد. در این بررسی یک ساختمان 20 طبقه بوسیله کمربند خرپایی مقاوم سازی شده و بوسیله تحلیل های استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی و با توجمه به ضوابط آیین نامه GSA2003، انهدام پیشرونده قبل و بعد از مقاوم سازی مورد برسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج بدست آمده پس از مقاوم سازی، ساختمان مورد بررسی توانسته حذف سه ستون گوشه و سه ستون کناری را تحمل نموده در حالی که قبل از مقاوم سازی پس از حذف سه ستون گوشه یا سه ستون کناری ساختمان دچار ناپایداری می گردد. همچنین با توجه به نتایج بهترین موقیت برای استفاده از کمربند خرپایی بالای ساختمان می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت ضریب افزایش دینامیکی 2 که توسط آیین نامه GSA2003 پیشنهاد شده است بسیار محافظه کارانه می باشد. همچنین اگر چه ساختمان مورد مطالعه بیشترین حساسیت را نسبت به حذف ستون داخلی داشته و این ستون به عنوان المان کلیدی در بحث انهدام پیشرونده شناخته می شود، اما ستون های پیرامونی ضریب امنیت کمتری نسبت به ستون های داخلی در حملات تروریستی داشته و از این نظر دارای اهمیت بیشتری می باشند.

Keywords:

ساختمان بلند فولادی , مقاوم سازی , کمربند خرپایی , انهدام پیشرونده , تحلیل غیرخطی