در عصر جدید
پایداری تبدیل به یک معیارشده است. اگر روزگاری توسعه صرفا به معنای تولیدگرایی و رشد اقتصادی بوده امروز این مفهوم دچارتغییر ماهوی شده است. به طوری که گفته می شود یک امر فراگیر و چند بعدی است که نه تنها در حوزه اقتصادی کاربردی دارد بلکه به گسترش کیفی زندگی انسان ها
محیط زیست و تغییر بینش فرهنگی مردم نیز توجه دارد. تحولات اخیر و توسعه شهرنشینی و به تبع آن رشد و توسعه کالبدی شهرها مسایلی را در فضای شهر به وجود آورده که نه تنها ساکنین آن بلکه تمام
محیط زیست در معرض عوارض ناشی از آن را مورد تهدید قرارداده است.
توسعه پایدار شهری با مسایلی زیست محیطی موجب می شود نیاز اساسی همه افراد بشر تامین گردد و سطح زندگی آنها ارتقا یابد اکوسیستم ها بهتر حفظ و اداره شده و آینده بی خطرتر و سعادتمندتر در انتظار جهانیان باشند. امروز تخریب محیط زیست، مستقیما بر روند اقتصادی کشورهای جهان، تاثیرگذار است. حفظ و نگهداری
محیط زیست و منابع طبیعی، یکی از مهمترین چالش های بشر در آستانه قرن پیش روست و این درحالتی است که لزوم بهبود سطح استاندارهای زندگی در کشورهای در حال توسعه، اهمیت خود را از دست نداده است. صنعت
گردشگری نیز به عنوان زمینه و گسترده ی موثری در توسعه اقتصادی -اجتماعی مناطق مطرح می باشد. در این راستای
گردشگری پایداری به عنوان یک راهکار الگوی ماندگار با دیدگاهی بلند مدت در برنامه ریزی شهری میتوان جوامع را به سوی
توسعه پایدار هدایت نمود و با وجود برآورده ساختن نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی برای نسل امروز در جهت حفظ نگه داری منابع تجدید ناپذیر آب و خاک و سایر نعمات الهی به رای نسل های فردا بسیارموثر عمل کند. روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و ابزارهای جمعآوری اطلاعات، کتابخانه ای می باشد.